Sojamelk

Amandelmelk, sojamelk, cashewmelk, rijstmelk… Het zuivelvrije supermarkt schap puilt uit met plantaardige melk gemaakt van producten van over de hele wereld, behalve uit Nederland. Dat kon lokaler, vonden boerenzonen en broers Tom en Bart Grobben, dus begonnen ze vijf jaar geleden in Twente ‘De Nieuwe Melkboer.’ Achter het melkveebedrijf van hun ouders planten ze nu ieder jaar in mei soja, waar ze sojamelk van maken. Deze heeft een ‘vol’ mondgevoel net als gewone melk en is zó lekker, dat ik het niet kan laten om even langs te wippen. 

“Van alle plantaardige melksoorten komt sojamelk het dichtst in de buurt van ‘echte’ melk. Van de voedingswaarde tot het ‘volle’ mondgevoel.” 

Een nieuwe Melkweg

Als ik de oprijlaan oprijd, zie ik enkele verdwaalde koeien rondom de boerderij lopen. “Ja, die hebben we nog wel”, lacht Tom. “We zijn bezig met omschakelen.” De toekomstdroom van hem en zijn broer is een volledig Nederlandse plantaardige keten opzetten. “Beginnend bij soja, tot haver en misschien wel tuinbonen en lupine.” De reden dat ze liever planten wilden uitknijpen in plaats van koeien melken, komt voort uit de tijd dat ze studeerden in Amsterdam en Utrecht. “We zagen daar dat de vraag naar plantaardige melk enorm toenam.” 

Duurzaam en gezond

“Soja heeft onterecht een slechte naam”, vertelt Tom. “Het wordt vaak geassocieerd met de kap van de Amazone en de monoteelt in Amerika. Maar soja is juist een geweldig gewas dat heel goed is voor het klimaat, zolang je er geen bossen voor kapt of het vijf of tien jaar op dezelfde grond teelt. Het zijn vlinderbloemigen, die trekken stikstof uit de grond.” Daarnaast is het ook hartstikke goed voor je. “Van alle plantaardige melk ligt sojamelk wat betreft hoeveelheid eiwitten en vetten het dichtst bij gewone melk.”

 

Anders dan edamame bonen

Vanaf het terras van de boerderij zijn de planten te zien. Samen met Tom loop ik ernaartoe. “Het zijn gewoon groene planten. Er is niets sexy’s aan. Sojaplanten zijn eigenlijk best wel een saai gewas”, grinnikt hij. En dan, voor de duidelijkheid: “Dit is een ander ras dan de edamame (soja) bonen die je krijgt bij de sushi. Edamame bonen worden vers geoogst. Dit is een ras dat in oktober afsterft en dan pas wordt geoogst. De bonen zijn dan al deels ingedroogd in de peul, maar voor de zekerheid drogen wij ze nog verder af in de schuur.” 

 

Sojamelk maken

Terug in de keuken van de boerderij heeft Tom al de nodige voorbereidingen getroffen: gedroogde sojabonen heeft hij al 12 uur laten weken. Om er sojamelk van te maken, verhit hij de geweekte bonen in ruim water tot het bijna aan de kook komt. Dat mixt hij in 5 minuten fijn met een staafmixer. Erna zeeft hij de slurrie. “Nu heb je eigenlijk al sojamelk,” lacht hij. “De pulp die overblijft, noemen ze in Azië okara. Dat gaat nu naar de koeien, maar we willen daar in de toekomst een spread en andere eetbare producten van gaan maken.” 

 

Vol en romig

Aan de sojamelk voegt hij wat zout, suiker, natriumbicarbonaat en Nederlandse koolzaadolie toe, allemaal minder dan 1%. Zout en suiker voor de smaak, natriumbicarbonaat voor de juiste PH-waarde, zodat het niet schift in de koffie. En koolzaadolie zodat het lekker opschuimt. Dit alles blend en verhit hij nogmaals, waarna hij de flessen heet afvult. De smaak is fantastisch: vol en romig. Tom: “Heerlijk in je cappuccino of in overnight oats. ’s Avonds wat haver erin, eventueel wat rozijntjes en kaneel. Heerlijk, de volgende dag.” 

De sojamelk van De Nieuwe Melkboer is landelijk te koop via de app Crisp. 

*Dit Lekker lokaal column verscheen eerder in Foodies magazine